Geçen sabah Barış'ıma tost makinesine ısıtıp tereyağlı hazırladığım ekmekleri ayıla bayıla yiyince geldi aklıma;sobanın üzerinde ısıttığımız bazı yerleri azıcık yanmış yağlı ekmek tadı...
Nasıl özlediğimi farkettim...
Sonra o sobanın üzerinde kaynayan güğümler vardı boy boy...
Sonra anneannemin çok sevdiği sobanın üzerinde kaynaya kaynaya pişen kış mısırları...veya yine kış eğlencesi patlamış mısırlarımız yanında çayımız...
Vardiyeli çalışan annecimle babacığımın vardiyesi denk gelsede akşam gezmesine Güzin'lere gitsek dediğimiz akşamlarımız...
Yazın komşuannelerle çıktığımız dağ yürüyüşleri;akşam otu arayışlarımız...
Farklı yer arayışlarıyla ailecek piknik keyiflerimiz,
Marmaris-Çubucak kampında çadır maceralarımız...
Sonraa rahatça,özgürce çocukluğun tadını çıkara çıkara oynadığımız istoplarımız,arkadaşlarla haberleşip çıktığımız bisiklet turlarımız,kızlarla çinçan diye ip atlayışalarımız vardı bizim...
Sahi ne zamandır görmüyorum ben istop oynayan,çamurdan tabak çanak yapan,ip atlayan çocuklar...
Noldu o çocuklara?
Yoksa bi'şey olur korkusuyla aileler mi çok kuralcı oldu yoksa çocuklar çocuk oyunlarından mı zevk almaz oldu?
Neyse...
Lise1 de izin kopararak gittiğim sonraki yıllarda "ben gidiyorum" dediğim candostum'lu geceler vardı...Hayaller kurulan,bi gecede 3 film izlenip ertesi gün okula gidilen bol esprili gecelerimiz vardı...
Şimdilerde yine göremediğim bizim şeker topladığımız bayramlar vardı...
Ya da en güzel cicileri giyerek gittiğimiz 23 Nisan'lar , 19 Mayıs'lar. Stadyumdan izlediğimiz veya gösteri yaptığımız...
Şimdilerde birbirimizi aramaya vakit bulamadığımız ya da üşendiğimiz tatillerde hep biraraya gelinen kuzen buluşmalarımız vardı...
Ve daha neler neler var aslında...Bunlar evet benim "özlemlerim" yani aslında sindire sindire yaşadığım etrafımda güvenin eğlancenin saygının ve başta aile olmak üzere sonsuz sevginin olduğu "ANILAR"ım aslına...
Zaman geçiyor büyüyoruz elbet hiçbişey aynı kalmıycak ama ne mulu bana ki özleyerek anabildiğim mutlu yıllarım var benim...
Bu yıl tayinciyiz galiba...Mayıs ta kısmet neyse belli olucak...Ah şu mesafeler...
Hamileyken kalkmaya mecalim olmayan 3 günlük raporlu günlerde bile bi çorba yapanım olmayınca yani mesafeler olup ha deyip gelinemeyince bide bu yıl daha bi uzaklara gitme ihtimali olunca böle oluyorum işte arada bir...
Ama biliyorum ki bana güzel günler yaşatan ailem her mesafeye rağmen hep yanımda...
Ve bende herşeyin daha güzelini yaşamak ve kendi yuvama yaşatmak için çabalıyorum :)
Sizi çok seviyorum annecim-babacım-kardeşçiğim ve tabiki benim çekirdek ailem :)
0 yorum:
Yorum Gönder