Annedir yüreği fazla dayanamaz.
Herkes bıksa benden annem bana doymaz.
Öper besler beni unutur kalbinde.
Annem burda olsun bana bişey olmaz..
Hergün bakar bana kusurumu görmez.
Günler gece olsa o ışığı sönmez.
Ellerim büyüdü avuçlarında.
Bi tek annem olsun bana bişey olmaz...
Oğluşumun bloğunda anlattığım gibi güzel bi misafir dönemi geçirdiğimizden bi süre ara vermek durumunda kaldım.
Neden mi böyle giriş yaptım? Bu sürecin sonunda bende Barışımda hasta olunca annem yetişti imdadımıza..Kocişimde 2 haftalık aralıklıda olsada göreve gideceğinden aynı zamanda Barışım grip dışında 4 tane birden köpek dişi çıkarmaya çalıştığından cesaret edemedim yalnız kalmaya...
E bi tlf.yeter annişimin gelmesine....
Geldi;sanki 2 haftalık tatile çıkmış hisstettim kendimi!
Anneler yorulmaz mı hiç?
Bende anneyim ama ben hep oturmak isteyen oldum..(Barış'la ilgili konular hariç tabii)
Galiba bu sefer naz yaptım anneme...Ben anneme göre biraz daha rahatım ev işlerinde;takıntılıyımdır yatağımı asla dağınık bırakmam mesela ama lavaboda iki parça bulaşık varsa onun içinde kasmam kendimi...Ama bu seferde hep annem topladı dötümüzü..."Bırak"diyorum "otur otur nereye kadar" diyor... yap desen bi türlü yapma desen :)
Şımarıklık yapıp bazen yapılanlar beğenilmesede (annem küçükken kendi derdi "kendi işini kendin yapmaya başlayınca bizim yaptıklarımızı beğenmeyeceksn "diye öleymiş gerçekten :P) anne eli gibisi var mı? seni onun gibi düşünen olur mu?
Okulla beraber ben baba evinden ayrılalı neredeyse 8 yıl olmuş...Ama bu kadar ailemden uzak olmak dokunmamıştı bana...
Belki okul-iş derken anlamadım..Şimdi bir yıldır evde olup buralarda yalnız olduğumdan mıdır yoksa Barış'a bazen yetemediğimi düşündüğümden midir bilmem...
0 yorum:
Yorum Gönder